Merhabalar Akın, bizlere kendinden ve futbola başlama öykünden bahseder misin?
Merhaba, Ben İsmail Akın Köroğlu, 1990 Isparta doğumluyum. Futbola 10 yaşında başladım. Yaz okulunda 3. gün antrenmanda hocamız seni alt yapıya alalım dedi. Antrenman maçında kaleye geçmiştim, beğendi, keşfetti diyebiliriz. Kendisi çok değerli bir hocamdır, Erol Yedibela hocama buradan da teşekkürlerimi sunuyorum. Futbola başlamamda payı büyüktür.
Kaleci olmanın zorlukları neler sana göre?
Kaleci olmanın zorluklarından bahsedecek olursak, öncelikle tek başınasınız, arkanızda açığınızı kapatacak birisi yok. Bu yüzden kalecilik zor bir iş. Kalecilik çok çalışma ve sabır gerektiren bir meslek, eğer bunu beceremezseniz zaten sizin için başlamadan bitmiş demektir
Kalecilik futbolda forma şansı en az olan mevkii diyebiliriz. Bu seni korkutmadı mı?
Açıkçası hiç korkutmadı çünkü ben kendimi şu yönden şanslı görüyorum; çalışmayı çok seviyorum ve sabrediyorum, her şeyin başında bunlar geliyor.
Ispartaspor’da bir çok futbolcu ve hoca tanıdım, büyüdükçe küçülmeyi öğrendim. Her ne olursa olsun mütevazı ve ağır başlı olmanın gerektiğini öğrendim.
Bir kaleci için hiç kolay olmayan bir transfere imza atıyorsun 3. Lig'den 1. Lig ekiplerinden Elazığspor'a transfer oluyorsun. Bu transfer nasıl gerçekleşti, okuyuclarımıza anlatır mısın?
Transferim şöyle oldu, eski çalıştığım hocalarımdan biri beni aradı ve Elazığspor'un hocasıyla konuştuğunu genç bir kaleci istediklerini söyledi, ben de "neden olmasın" dedim. Bir nevi deneme gibi bir şey oldu, hazırlık kampına katıldım. Beni çok sevdiler, hem yeteneklerimden hem de çalışmamdan memnun kaldılar. Sonuç itibariyle Elazığspor’a transferim gerçekleşmiş oldu.
Elazığspor forması ile pek şans bulamasan da bizlere Elazığspor'da yaşamış olduğun heyecanı anlatır mısın?
Evet, pek şans bulamadım çünkü önümde tecrübeli ağabeylerim vardı ama bu beni korkutmuyordu çünkü Elazığspor’da bulunmak benim için büyük bir şanstı. Türkiye Kupası maçında forma şansı buldum ama (gülüyor). Üst lig gerçekten bambaşka bir şey, oradaki hava bile çok farklı. Gerçekten Elazığspor’da olmak güzeldi
Bence genç kalecilere güvensizlik değil de hocaların kendilerine olan güvensizliği bu çünkü herkes iyi bilir ki bir kaleci oynaya oynaya gelişir. Orta saha, forvet gibi değildir. Yabancı ülkelere baktığımızda İspanya liginde adamlar gözlerini kırpmadan yaşı küçük bir kaleciyi oynatabiliyorlar ama bu bizde maalesef yok. Yani kimse kaleci yetişmiyor demesin, genç kalecileri oynatacak hoca yok desek daha doğru olur.
Türkiye'de oynamak, genç yaşta şans bulmak için biraz da torpil şart diyebilir miyiz peki?
Bence şart çünkü herkes biliyor kimlerin nereye nasıl geldiğini ancak çok iyi ve güçlü olacaksın ki bir yerlere öyle gelebilesin, öteki türlü çok zor.
Elazığspor'dan kiralık olarak Isparta Emrespor'a geliyorsun fakat talihsiz bir şekilde takım küme düşüyor hiç hesapta olmayan bu durum seni nasıl etkiledi?
Ben kendimi geliştirmek amacıyla kiralık gidip oynadım, takımın düşmesi de tamamen yöneticilerin ihmalkârlığı yoksa çok rahat ligde kalıyorduk. Küme düşeceğimiz aklımızın ucundan bile geçmiyordu.
İstanbulspor köklü ve geçmişi olan bir kulüp, bu da benim için bir şans. İstanbul her zaman futbol için en iyi piyasalardan biridir. Takımımız gerçekten karakterli ve iyi niyetli futbolculardan kurulu bir takım, inşallah bu sezon şampiyon biz oluruz.
Bu sezon Türkiye Kupası'nda 2 maçta forma giydin özellikle 1-0 mağlup olmanıza rağmen Çaykur Rizespor maçının kahramanıydın bu maçı anlatabilir misin?
Mağlup olunan bir maçın kahramanı olmak güzel aslına bakarsanız şanssız bir şekilde yenildik. Tamamen yedek ağırlıklı kadro ile çıktığımız maçtı, düşünün sahada A2 oyuncusu 1995 doğumlu Deniz Karadeniz arkadaşımız bile vardı. Bizler zaten 1990 ve 1991 doğumlu oyuncularız, Çaykur Rizespor as kadrosu ile çıktı maça. Şanssız bir gol yedik, sayısız fırsattan yararlanamadık ve maçı 1-0 kaybettik. Nasip değilmiş, bizim için iyi bir tecrübe oldu.
Özel hayatından bahsedelim biraz. Boş zamanlarında neler yaparsın, nasıl vakit geçirirsin?
Dışarı çıkıp bir yerlerde oturur bir şeyler içerim kafamı dağıtırım. Sakin ortamları severim, gece kulübü ya da başka eğlence mekânları gibi kalabalık yerlere gitmeyi pek sevmem.
Gelecek için hedeflerim; inşallah PTT 1. Lig'de oynamak ve oradan da Süper Lig'e gitmek istiyorum. Ailemi en iyi şekilde yaşatmak istiyorum. Futbol oynamamın en büyük nedeni de ailemdir, onların rahatı benim için en büyük zenginlik.
Seninle aynı mevkiide görev yapan isimler içinde en beğendin ve örnek aldığın oyuncular kimler?
Örnek almak diye bakmıyorum olaya ama Volkan Demirel, Serkan Kırıntılı ve Ahmet Şahin'i gösterdikleri performanstan dolayı beğeniyor ve takdir ediyorum.
Bu keyifli sohbet ve bize zaman ayırdığın için teşekkürler. Son olarak senin Transfer Merkezi okuyucularına iletmek istediğin bir mesajın var mı?
Böyle bir sohbette bana yer verdiğiniz için teşekkür ederim. Şunu söylemek istiyorum; yöneticiler ve teknik ekip oyuncu seçerken önce karakterine baksınlar ve arkası tanıdığı var diye kimseyi almasınlar çünkü bu yüzden birçok insan onlar yüzünden ekmek yiyemiyor ve futbolu bırakmak zorunda kalıyor. Herkese eşit mesafede olunsun, kimsenin hakkı yenmesin. Transfer Merkezi dergisine sonsuz başarılar diliyorum.
Röportaj: Haydar BULACA
Bu röportaj TransferMerkez.com tarafından yapılmıştır, tüm hakları saklıdır. İzinsiz kullanılamaz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder